yoluxma — 1. 1. «Yoluxmaq 1»dan f. is. // Mikrob, azar. 2. sif. Yoluxucu, yoluxan, keçici, sirayətedici. Yoluxma xəstəliklər. 2. «Yoluxmaq 2»dan f. is. Xəstəni yoluxma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəlləmək — I (İmişli) 1. yoluxmaq, baş çəkmək 2. yoxlamaq. – Tay gedib bizi bəlləmirsən?; – Gedək bəlliyək, görək kim var orda II (Kürdəmir, Ucar) nişanlamaq, işarə qoymaq, müəyyənləşdirmək. – Oyi <onu> çoxdan bəlləmişəm ki, itibbatmasın (Kürdəmir); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
darımax — I (Laçın) yoluxmaq (xəstəlik). – Mala azar darıyıf II (Şəki) bax daramax I … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
görmək — f. 1. Gözləri ilə qavramaq. Öz gözü ilə görmək. Evi görmək. Hadisəni öz gözümlə gördüm. – <Telli:> Vallah, xanım, elə görməmişdən ərə getmək lazımdır, yoxsa əvvəl görəndə daha sonra yaxşı olmur. Ü. H.. // Görmə qüvvəsinə malik olmaq. Gözüm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sirayət — is. <ər.> Yoluxma, keçmə. Sirayət etmək – 1) yoluxmaq, keçmək. Xəstəlik sirayət etdi. Qrip sirayət edən xəstəlikdir; 2) keçmək, keçərək yayılmaq. Səs əvvəl <Zeynalın> qulaqlarında əcaib bir halda cingildəyib, cəmi bədəninə sirayət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutmaq — f. 1. Əli və ya əlləri ilə bir şeydən yapışmaq. Məhəccərdən tutmaq. Divardan tutmaq. – Hacı Rəsul, Bəndalının zərbəsindən yıxılmamaq üçün qapıdan bərk tutdu. M. C.. Poçtalyon, Xoşqədəm nənənin qolundan tutub onu maşına tərəf çəkdi. S. Qədirzadə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoxlamaq — f. 1. Bir şeyin varlığı – yoxluğu, yaxud düzgünlüyü, həqiqi vəziyyəti barədə yəqinlik hasil etmək üçün onu gözdən keçirmək, təhqiq etmək, müayinə etmək, araşdırmaq. Hesabatı yoxlamaq. Məsələnin həllini yoxlamaq. Kassanı yoxlamaq. Siyahıda adları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti